Johari – Szlachta na indyjskim bazarze

Carlo Lavezzi, autor udanego Oddville powraca w tym roku nakładem Lookout Games z nowym tytułem. Tym razem Włoch przygotował dla swoich fanów grę o zbieraniu oraz sprzedawaniu… klejnotów na największym targu w indyjskim Dżajpur (Jaipur) czyli Johari. Jak poszło młodemu designerowi tym razem? Odpowiedzi, jak zawsze, szukajcie w recenzji.

Johari to stosunkowo niewielkie, choć ciężkie, prostokątne, kartonowe pudełko pokryte specjalną siateczką zabezpieczającą. Ilustracje zdobiące opakowanie gry przynoszą na myśl dawne, tradycyjne targi dalekowschodnie. Kupiec z wieczka pudełka zaprasza graczy do zapoznania się z jego ofertą – lśniącymi, zielonymi klejnotami. W środku znajdziemy grube, kartonowe plansze zdobione stylizacjami  a la indyjski targ. Jest też kilka drewnianych znaczników o ciemnych, burych barwach. Przepiękne są za to kolorowe kryształki – czerwone, zielone, niebieskie oraz przeźroczyste. Karty są śliskie, średniej grubości – w 2 rozmiarach mniejszym i większym (akcje dla graczy). Kolorowa (anglojęzyczna) instrukcja na śliskim papierze dostarcza wszystkich niezbędnych do zabawy informacji – choć wymaga kilkukrotnego zgłębienia się w  tajniki rozgrywki.  Klemens Franz czyli etatowy grafik wydawnictwa Lookout Games przygotował oprawę graficzną Johari. Z zadaniem poradził sobie całkiem nieźle. Ilustracje są klimatyczne, przyjemne w odbiorze i niektóre bardzo zabawne. Elementy oczywiście warto posegregować w woreczki strunowe. Najbardziej zaskakuje oczywiście zawartość tego niewielkiego pudełka – elementów jest całkiem sporo. Naprawdę dobra jakość wykonania!

W uniwersum gry: Johari to największy targ pewnej indyjskiej metropolii. Chodzi oczywiście o Dżajpur, powstałe w 1727 roku jako stolica Radźputany, które obecnie ma pond 3 miliony mieszkańców. Oprócz licznych zabytków, w tym różowych domów w starej części miasta z majestatycznym kompleksem Hawa Mahal (Pałac Wiatrów), miejscowość zachowała również tradycyjne sklepy. Pośród kilkunastu bazarów zachował się również ten jeden szczególny – Johari.

Oto plansza gry posiada w swojej górnej części Magazyny (Stores) – oddzielne dla każdego z 4 rodzajów Klejnotów  i wspólny dla kart Złota (Gold) i Prestiżu (Prestige) – pełniącego w grze funkcję punktów zwycięstwa. Niżej znajduje się tor Pieniędzy (Money Track) – na którym odmierzamy ilość posiadanej gotówki. Środek planszy zajmuje ścieżka z miejscami ponumerowanymi od 5 do 1, po którym przesuwają się karty Szlachciców (Nobles). Na samym dole znajdują się kramy bazarowe (Bazaar Booths), na którym w toku gry rozmieszcza się losowo tzw. Gem Cards, w ramach których znajdują się karty Klejnotów, Złota i Prestiżu. Uczestnicy zabawy posiadają własne plansze, na których umieszczają własne karty Akcji oraz zaznaczają aktualnie posiadaną liczbę klejnotów każdego rodzaju.

Rozgrywka dzieli się na 10 dni targowych, a w ramach każdego możemy wyróżnić 3 fazy:

1. Uzupełnienie rynku – w trakcie którego najpierw dokładamy Gem Cards do Magazynów, z zakrytej talii wykładamy na 5 pole kartę Szlachcica, a na końcu wykładamy Gem Cards na dostępne kramy.
2. Trzy rundy rynku – poczynając od posiadacza największej liczby pieniędzy, a kończąc na mającym ich najmniej, każdy z uczestników zabawy podejmuje 1 akcję. Każdy posiada dostępnych 7 kart Akcji – koszt jej zagrania jest pełny w pierwszej , o 2 tańszy w drugiej i darmowy w ostatniej rundzie.
3. Koniec dnia targowego – wszystkie karty z plansz graczy wracają na ich ręce.

Zabawa kończy się po 10 dniach targowych, a zwycięża posiadacz największej ilości Prestiżu. Punkty te możemy zebrać z kart Szlachciców, niektórych Gem Cards oraz z plansz graczy za posiadane klejnoty.

Najciekawszym rozwiązaniem mechanicznym w Johari są zdecydowanie karty Szlachciców. Do gry wchodzi zawsze tylko połowa z nich w sposób losowy, do tego podzielone są na 3 poziomy. Pierwszy dostarcza najprostszych zdolności specjalnych, drugi wprowadza już zdecydowanie bardziej złożone wersje, a ostatni pozwala na dodatkowe punktowanie na koniec zabawy. Co ciekawe, większość Szlachciców posiada „moce”, które wykorzystamy tylko podczas konkretnej Akcji – są tylko 2 karty z jednorazowym efektem. Kart Akcji jest 7 – jest to i dużo i mało. Brakuje nieco możliwości dodatkowych sprzedaży lub pozyskiwania Gem Cards – nie licząc karty Doppelganger, która pozwala na powtórzenie wcześniej zagranej akcji. Bezużyteczna wydaje się karta Exchange, która umożliwia wymianę karty ze swojej witryny (tak się nazywa obszar, na którym gracz gromadzi odkryte Klejnoty i Złoto) z kartą tego samego typu z bazaru lub Magazynu. Za to ciekawie rozwiązano akcje sprzedaży. Sale pozwala na zbycie zestawu 4 różnych Klejnotów – zarabiamy tylko na wybranym. Collector z kolei umożliwia sprzedania jednego typu Gem Cards pod warunkiem, że posiada ten typ również jeden z przeciwników – pozyskujemy tylko różnicę! Żeby nie było za łatwo po każdej naszej sprzedaży adwersarze tracą wybrany fałszywy Klejnot! Tak, tak – część kosztowności jest falsyfikatem i do tego są to zazwyczaj najwartościowsze Klejnoty. Przed utratą kosztowności chroni zagranie karty Bribe. Niestety, wprowadzić do rozgrywki możemy ją tylko w swojej turze. Nie ustrzeżemy się w ten sposób przed graczami posiadającymi większą sumę pieniędzy – oni rozpoczynają rundę. Kto uzyska zbyt dużą przewagę w posiadanym złocie, ten będzie miał szansę na podjęcie ciekawszych akcji – zwłaszcza zakup Szlachciców. Oczywiście ten problem częściowo równoważy odmienna wartość kart Akcji. Brakuje czasem też napięcia i niedopowiedzenia podczas zagrywania kart – niektóre wybory bywają nazbyt oczywiste. Nie zabrakło w grze również losowości – do wygranej potrzeba szczęścia zarówno w dociągu kart, jak i unikaniu poczynań przeciwników. Nie pomyślano również o dodatkowych wariantach rozgrywki.

Po pierwszym zapoznaniu się z Johari nie wątpliwie pozycja jawi się jako wielki tytuł upchnięty w małym pudełku. Niestety, stała i niewielka liczba dostępnych kart Akcji psuje przyjemność płynącą z zabawy. Można by było dołożyć np. karty specjalne dla każdego gracza czy możliwość zakupu dodatkowych kart Akcji. To nadal bardzo udana produkcja – jednak niewątpliwie trochę zabrakło do wielkiego hitu.

Plusy:

• dobra jakość wykonania
• wyśmienity stosunek jakości do ceny – pudełko wypełnione po brzegi
• karty Szlachciców
• mechanika fałszywych klejnotów

Minusy:

• brakuje nieco możliwości dodatkowych sprzedaży lub pozyskiwania Gem Cards
• mała różnorodność i ilość kart Akcji
• losowość może irytować
• brak dodatkowych wariantów rozgrywki
• wybory zagrywanych kart Akcji własnych i przeciwnika często są nad wyraz oczywiste

 

Ocena ogólna

4/6

Grafika/Jakość

4,5/6

Grywalność

4/6

 

Profil gry w serwisie Board Game Geek

Profil gry na stronie wydawcy