Miłośnicy planszówek żyją w różnych krajach i prawie na każdym kontynencie. Pasja planszówkowa nie ma granic, dlatego większość gier wydaje się w różnych językach. Polacy nie zawsze mogą cieszyć rodzimą wersją językową, ale zazwyczaj znajomość angielskiego wystarcza do zabawy. Istnieją jednak takie planszówki, które nie mają angielskiej wersji językowej i dlatego poznaje je mniejsza liczba osób. Przykładem takiej gry jest Kashgar: Händler der Seidenstraße – jest to pozycja wydana wyłącznie w języku niemieckim. Sprawdźmy, czy wydawca popełnił błąd nie publikując gry w innych językach?
Tytuł recenzowanej pozycji możemy tłumaczyć jako Kashgar: Kupcy Jedwabnego Szlaku, przy czym „Kashgar” oznacza nazwę miejscowości. W wspomnianej grze uczestnicy zabawy wcielają się w dostawców przypraw, którzy przemierzają Jedwabny Szlak karawanami. Każdy gracz ma 3 karawany i w trakcie rozgrywki wprowadza do nich nowe osoby. Zanim przejdziemy do opisu możliwych działań, przyjrzyjmy się komponentom recenzowanej pozycji.
Najważniejszymi elementami są karty. Zostały one wykonane z tektury o standardowej grubości, zaś ilustracje na nich są estetyczne. Każda z kart przedstawia postać, która może wspomóc karawanę swoimi zdolnościami, często za opłatą. Wybór postaci jest ogromny i ta różnorodność wydaje się wielkim plusem gry. Często karta ma dwie zdolności, co również zwiększa możliwości decyzyjne.
W pudełku gry znajdziemy oprócz kart plansze gracza. Mają one postać grubych tekturek, na których umieszczono tory ilości przypraw i liczbę mułów. Aktualny poziom przypraw będziemy zaznaczać drewnianym flakonem w kolorze przyprawy (np. pieprzu – czarnym). Z kolei znacznik liczby mułów ma kształt tego właśnie zwierzęcia. Wszystkie komponenty gry są estetyczne i to samo możemy powiedzieć o kolorowej instrukcji.
Jaki jest cel graczy w Kashgar: Händler der Seidenstraße? Wszyscy dążą do zdobycia 25 punktów zwycięstwa. Punkty pozyskujemy wykonując kontrakty – polega to na wydaniu odpowiedniej ilości przypraw (a czasem – mułów) i zabraniu karty kontraktu. Nie jest to proste, gdyż zaczynamy grę z dość małą liczbą surowców i zwierząt – musimy więc „zatrudnić” takie osoby, które dostarczają nam przypraw, złota i mułów. A oprócz surowców potrzebujemy też postaci z umiejętnością kończenia kontraktów.
Uczestnicy rozgrywki zaczynają zabawę z 3 karawanami, które składają się z Patriarchy i jednej losowej karty. W trakcie zabawy będziemy używać zdolności Patriarchy do rekrutacji (dobieramy 2 karty z talii, jedną z nich odrzucamy, a drugą umieszczamy na końcu karawany; samego Patriarchę również tam kładziemy). Opisana postać ma żeńską wersję (na odwrocie karty) – pozwala ona przeszukać stos odrzutów i wziąć z niego jedną kartę. Partriarcha/Matriarchini pozwala na dobór osób do karawany – zdolność tę możemy określić jako specyficzne budowanie talii. W grze jest duża liczba różnych postaci – ich zdolności się raczej nie powtarzają, ale zazwyczaj są związane z dodawaniem surowców i kończeniem kontraktów. Niektóre karty mają zdolności wielorazowe (nie skutkują one odrzuceniem karty) oraz tzw. zdolność rozstania (po jej użyciu musimy umieścić kartę w pudełku). Pewna grupa postaci dostarcza też punktów zwycięstwa. W grze mamy więc ogromną różnorodność (rozmaite postacie i zdolności), jednak zasady rozgrywki są bardzo proste. W swojej turze wybieramy postać z przodu karawany, korzystamy z jej zdolności, a potem umieszczamy kartę na końcu karawany. Czasem możemy zrezygnować z używania umiejętności postaci. Dzięki prostocie zasad duża liczba możliwości i wyborów nie przytłacza, a zagrać możemy nawet z osobami dwunastoletnimi.
Kashgar: Händler der Seidenstraße sprawia bardzo dobre wrażenie. Wszystko w nim działa bez zarzutu. Komponenty są estetyczne i solidne. Prostym zasadom towarzyszy ogrom możliwości decyzyjnych. Rozgrywka jest przyjemna i dynamiczna, zaś regrywalność – spora. Jest to związane z dużą liczbą postaci i zdolności oraz możliwością grania bez lub z użyciem kart wprowadzających interakcję. Kashgar to bardzo udana lekka pozycja ekonomiczna ze specyficznym mechanizmem deckbuildingu. Wada recenzowanej pozycji jest jedna – gra ma tylko wersję niemiecką. Szkoda, że taka perełka nie doczekała się innych wersji. Na stronie Spotlight on Games można znaleźć angielską instrukcję gry, w serwisie BGG zasady po angielsku, japońsku oraz tłumaczenie kart na język holenderski. Wszystko dzięki fanom planszówek, a nie wsparciu wydawnictwa.
Plusy:
- proste zasady
- duży wybór postaci i zdolności przekłada się sporą grywalność
- dynamiczna rozgrywka
- estetyczne i solidne komponenty
- duże możliwości decyzyjne
- ciekawa odsłona mechanizmu deckbuilding
Minusy:
- gra ma tylko jedną wersję językową (niemiecką)
Ocena ogólna
Grafika/Jakość
Grywalność
Profil gry w serwisie Board Game Geek
Filed under: Recenzje/Reviews | Tagged: Franz Vohwinkel, Gerhard Hecht, Kashgar: Händler der Seidenstraße, Kosmos |
Dziękuję bardzo Rafałowi za udostępnienie spolszczonej wersji gry.